Het werkgeluk van collega Alice

De cirkel is doorbroken, ik word gezien.
Op de spiegel in de hal van JPO staat het volgende gedicht van Niek Stolk:

Vicieuze cirkel

Als ik blijf kijken
Zoals ik altijd heb gekeken
Blijf ik denken
Zoals ik altijd heb gedacht

Als ik blijf denken
Zoals ik altijd heb gedacht
Blijf ik geloven
Zoals ik altijd heb geloofd

Als ik blijf geloven
Zoals ik altijd heb geloofd
Blijf ik doen
Zoals ik altijd heb gedaan

Als ik blijf doen
Zoals ik altijd heb gedaan
Blijft mij altijd overkomen
Wat mij altijd overkwam

Maar als ik mijn ogen sluit
En mijn ware zelf voel van binnen
Dan kom ik de cirkel uit
En kan ik steeds opnieuw beginnen

Deze tekst zou geschreven kunnen zijn voor Alice Kaanen, de administratief medewerkster die zich al bijna vier decennia dienstbaar maakt aan JPO en zijn rechtsvoorgangers. Jarenlang deed zij haar werk op de achtergrond, bescheiden en veilig in het kielzog van haar collega’s. “Ik was nogal onzeker, vond het moeilijk om in een groep te praten en mijn plek in te nemen”, zo memoreert de Maastrichtse die in 1986 haar eerste facturen inboekte voor Aannemersbedrijf Gebr. Theunissen.

In 2020 kwam de kentering. Enkele personele wisselingen en verschuivingen van taken brachten een nieuwe dynamiek op het kantoor van JPO. Alice voelde en kreeg de ruimte om te groeien. In 2021 slaagde ze voor haar SPD1, het Staatspraktijkdiploma Bedrijfsadministratie. “Mijn hbo-diploma halen is een langgekoesterde wens. Daarom wil ik graag verdergaan met SPD2. Mezelf blijven ontwikkelen. Nog beter worden in mijn vak, nog meer voldoening halen uit m’n werk.”

Gezien worden

De grootste groei van de administratief medewerker vond plaats op de werkvloer. Alice is nu zichtbaar voor iedereen, straalt meer vertrouwen uit, geeft feedback en stelt zich kwetsbaar op. “Elke kwartaalvergadering bespreken we alles wat goed gaat en beter kan. Iedereen zegt wat hij wil, zonder drempels. We vertrouwen elkaar en kunnen altijd op elkaar rekenen, dat voelt veilig. Voorheen deed ik niet mee aan teamoverleggen, nu maak ik zaken bespreekbaar. In het begin spannend, nu vanzelfsprekend. Ik neem taken van collega’s over, zoals de kwartaalafsluiting en rapportage, en dat gaat goed. We hebben alles onder controle,” zegt Alice.

Leerproces

Groeien gaat met vallen en opstaan. “De belangrijkste les die ik heb geleerd is dat ik mezelf jarenlang tekort heb gedaan. Mijn onzekerheid was nergens voor nodig. Ik ben goed in mijn vak, heb deze organisatie en mijn collega’s serieus iets te bieden. De afgelopen paar jaar waren voor mij één groot leerproces. Wat ik ervaren heb wil ik ook graag aan mijn zoon Roel meegeven. Je bent nooit te oud om te leren.”

Het gedicht op de spiegel in de hal vormde voor Alice een prachtige inspiratiebron. Ze kijkt er nu met een glimlach naar, in de wetenschap dat het haar op eigen kracht is gelukt. “De cirkel is doorbroken, ik word gezien.”